حرم حضرت رقیه(س) در محله تاریخی "العماره" منطقه شام (دمشق قدیمی) قرار دارد. این مقام آرامگاه حضرت رقیه (س) دختر 3 ساله امام حسین (ع) است که در فاجعه صحرای کربلا حاضر بوده و پس از شهادت امام و یاران با وفایش به همراه خانواده امام حسین (ع) به اسارت سپاه شامیان در آمده و به دستور یزید و با هدف تحقیر اهل بیت و قدرت نمایی در قالب کاروان اسرا به شام (سوریه فعلی) منتقل شده بودند.
بنابر روایات معتبر پس از انتقال اهل بیت امام حسین به شام که در آن روزگار مقر خلافت امویان و یزید بود ، حضرت رقیه (س) بدلیل مصائب ناشی از رویت حوادث کربلاء و حزن و اندوه ناشی از آن و همچنین سختی راه طولانی کربلا تا شام جان به جان آفرین تسلیم کرد و در پشت کاخ یزید به خاک سپرده شده است. از زمان شهادت این دردانه خامس آل عبا تا کنون مزار و مدفن ایشان زیارتگاه شیعیان و و عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت است. بارگاه حضرت رقیه (س) در طول سالیان همواره مورد احترام و توجه و علاقه مردم شام قدیم و سوریه فعلی بوده و ساکنین محل استقرار حرم ، از این بارگاه نورانی به قطعه ای از عرش و بهشت خدا بر روی زمین یاد می کنند.
از ابتدای وقوع بحران تروریسم در کشور سوریه که با نقش
آفرینی نیروهای تکفیری عموما غیر سوری (عربستانی سعودی، لیبی، تونس، کویتی،
اماراتی، عراقی و اروپایی و آمریکایی) در قالب صدها دسته و گروه نظامی همراه بوده
است و با توجه به مبانی عقیدتی نحله فکری وهابیت مبنی بر ممنوعیت و حرمت هرکونه
زیارت اهل قبور ، تخریب مزار بزرگان دینی و ائمه و صحابی جلیل القدر پیامبر و لزوم
انهدام کلیه مزارها و حرمها و مساجد احداث شده بر روی این قبور به بهانه
"مبارزه با مظاهر بت پرستی"! ، کشور سوریه شاهد اقدامات وحشیانه این
گروهها در حملات مکرر به مراقد بزرگان دینی ، صحابه پیامبر اسلام و حرمهای ائمه و
فرزندان آنها بوده است
چاه زمزم چاه مقدس آبی است در مسجدالحرام واقع در شهر مکه. چاه زمزم یکی از آثار مسجد الحرام است که با نام‌های چاه اسماعیل، حفیرة عبدالمطلب، شفاء سُقم، عافیه، مَیمونه، طُعم، بَرکة، بَرّة، شناخته می‌شود. در «کتاب مقدس» نام این مکان (که طبق متن کتاب مقدس یک چاه است) «بِئِر شَبَع» می‌باشد. این چاه در نزدیکی مقام ابراهیم و در هجده متری کعبه، در زیرزمین واقع است و آب آن توسط پمپ از طریق لوله کشی به زائرین می‌رسد. این چاه در قسمت شرقی مسجدالحرام قرار دارد و همانند دیگر مشاهد حج، از آثار ابراهیم، اسماعیل و هاجر است. به عقیده مسلمانان این چاه به صورت معجزه‌آمیزی هزاران سال پیش توسط جبرئیل در زمان ابراهیم برای نوزاد تشنه او اسماعیل به وجود آمده‌است. سالیانه میلیون‌ها نفر در زمان حج واجب یا عمره به دیدن چاه زمزم می‌روند تا از آب آن بنوشند. بر اساس قانون عربستان سعودی، آب چاه زمزم به هیچ صورت در خارج از عربستان اجازه فروش ندارد، ولی به دلیل درخواست‌های زیاد فروش آب‍‌های قلابی زمزم رونق خاصی دارد.
واژهٔ «زم» در زبان‌های اوستایی و پهلوی به معنی زمستان و سردی است.[۱] واژهٔ زمین (گاه به صورت مخفف «زمی») از همین زم ساخته شده‌است با پسوند «ین»، چراکه جوهر زمین سرد انگاشته می‌شده، و زمیک پهلوی (به معنی زمین) نیز از همان ریشه است، که در اوستایی به صورت «زم» آمده‌است.[۲]
بر اساس داستانهای اسلامی، پس از آنکه ابراهیم، همسر و فرزندش را ترک کرد، تشنگی بر آنها چیره شد، هاجر به دنبال آب میان کوه صفا و کوه مروه دوید. سرانجام جبرئیل بال و یا پاشنه پای خود را بر زمین کوفت و زمزم جوشید، برای حفظ جان اسماعیل و هاجر پدید آورد.
مدتی بعد از پدیدار شدن چاه، آثار چاه از میان رفت تا آن که عبدالمطلب بار دیگر آن را حفر نمود و از آن زمان تا کنون حاجیان از این آب بهره‌مند می‌شوند. در توسعه اخیر سالن‌های جداگانه‌ای برای زنان و مردان، در طبقه زیرزمین مطاف، در کنار چاه ساخته شده و زائران از شیرهای آبی که در آنجا نصب شده و نیز از ظرف‌های ویژه‌ای که در نقاط مختلف مسجد الحرام از آب زمزم پر می‌شود استفاده می‌کنند. این چاه در آغاز، منبع تأمین آب مکه بود و پس از آن چاه‌های دیگری در مکه و اطراف آن ایجاد شد. عرب‌ها برای این چاه تقدس بسیار قائل بودند.
در اصل در زمان اولیه چاه زمزم دو مخزن داشت، یکی برای نوشیدن و دیگری برای شستشو. در آن زمان چاه زمزم فقط یک چاه ساده با دوری پوشیده از سنگ بود. بعد در زمان خلیفه عباسی ابوجعفر منصور (۱۴۹ هجری قمری) یک قبه کاشیکاری شده با مرمر بر روی چاه درست کردند. در سال ۱۵۳ هجری قمری، خلیفه المهدی چاه را بازسازی کرد و قبه را با استفاده از چوب درخت ساج ساخت و آن را با موزاییک پوشاند. یک گنبد چاه بر روی چاه قرار دارد و گنبدی بزرگتر اتاق زائران را می‌پوشاند. در سال ۲۱۳ هجری بازسازی بیشتری بر روی چاه صورت گرفت و در زمان خلافت معتصم گنبد آن با سنگ مرمر مزین گردید.
فهد بن عبدالعزیز در دوران پادشاهی اش دستور داد که آب زمزم از مکه به مسجد النبی در مدینه ببرند ودر اختیار حجاج بگذارند تا اینکه در مسجد النبی هم مانند مسجد الحرام حجاج آب زمزم بنوشند، این عمل تا این روز هم ادامه دارد و آب زمزم از مکه به‌وسیله تانکر به مسجد النبی رسانده می‌شود.
در روایات اهل بیت، نوشیدن از آب زمزم سفارش شده و همه مسلمانان به متبرک بودن آن باور دارند. علی، امام اول شیعیان، گفت: «مَاءُ زَمزَمَ خَیرُ مَاءٍ عَلَی وَجهِ الأَرضِ»[۳]؛ «آب زمزم، بهترین آب روی زمین است.[۴]»
درباره اهمیت آب زمزم و فضیلت نوشیدن آن روایات زیادی نقل شده‌است. پیامبر اسلام گفته: زمزم بهترین چاه‌های دنیاست. خود او اغلب از این آب استفاده کرده و از آن می‌نوشید و در هر جا بود دستور می‌داد که اصحاب این آب را برای آشامیدن و وضو ساختن او فراهم آورند
هرم‌های مصری از مهم‌ترین و باشکوه‌ترین سازه‌های بر جای مانده از تمدن مصر باستان هستند که نمادهای این تمدن نیز به شمار می‌روند.
تعداد ۱۳۸ هرم شناخته شده تا سال ۲۰۰۸ در مصر موجودند[۱] که بیشتر آنها آرامگاه فرعون‌ها و شهبانوهایشان در دوره‌های دودمانی کهن و میانه هستند.
نخستین هرم‌های ساخته شده در مصر در سقاره، شمال غربی ممفیس قرار دارند. قدیمی‌ترین این هرم‌ها، هرم جوزر است که مربوط به شاه جوزر از دودمان سوم می‌شود. هرم و مجموعه آرامگاه کنار آن توسط وزیر دانشمند جوزر، ایمهوتپ ، طراحی و ساخته شدند و قدیمی‌ترین سازه‌های ساخته شده توسط بشر از سنگ تراش‌خورده به شمار می‌روند.[۲]
نامدارترین هرم‌های مصری اما مجموعه اهرام جیزه هستند که در منطقه جیزه در حومه قاهره قرار دارند و از بزرگترین سازه‌های ساخته شده در تاریخ بشر به شمار می‌روند. این هرم‌های سه‌گانه تنها بناهای بازمانده از میان هفت عجایب جهان باستان هستند که هنوز بر جای مانده‌اند.[۳]
باغ
ارم
تمامی بررسی‌ها و کاوش‌های باستانشناسی حکایت از آن دارد که سابقه معماری ایران به حدود هزاره هفتم قبل از میلاد می‌رسد. از آن زمان تا کنون
پیوسته این هنر در ارتباط با مسائل گوناگون، بویژه علل مذهبی، توسعه و تکامل یافته‌است.
معماری ایران دارای ویژگیهایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از ارزشی ویژه برخوردار است: ویژگیهایی چون طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوانهای رفیع، ستونهای بلند و بالاخره تزئینات گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است.
